De aanrechtbladen zorgen voor een ruimtelijk effect

Mijn vriend en ik woonden inmiddels al een jaar of vijftien midden in het centrum van de stad, in weliswaar een prachtig oud pand uit de zeventiende eeuw – en toch misten we wat. Want hoewel we ons eigen huis voor geen goud zouden willen inruilen voor een ander huis, misten we wel het genieten van de natuur, zoals je bijvoorbeeld midden in het bos zou kunnen doen. We wilden een aanvulling op wat we al hadden, we wilden het beste uit beide werelden. En dus zijn we gericht op zoek gegaan naar een ander huis voor ernaast, een tweede huis. En na een tijd zoeken vonden we ook daadwerkelijk een buitenkansje, namelijk een huisje dat weliswaar wat aan de kleine kant was, maar dat wel een enorme lap grond voor zichzelf had. Een lap grond waar we zouden kunnen zwemmen, waar we omgeven door bomen zaten met dus veel privacy en ruimte voor onszelf, met ook heel zonnige vlakken waar we bijvoorbeeld een moestuin zouden kunnen aanleggen. We besloten deze kans niet te kunnen laten liggen en gingen er achteraan. Inmiddels zijn we nog druk bezig met de verbouwingen, want we hebben onder meer nog een stukje aan het huis aangebouwd, omdat we dan in de winter bijvoorbeeld toch iets meer ruimte hebben. De aanrechtbladen hebben we helemaal laten doorlopen, zodat de keuken feitelijk twee verschillende ruimtes beslaat. Ik vind het wel echt leuk gedaan want door de aanrechtbladen ook in de serre te betrekken, alwaar het overgaat in een barretje, lijkt het echt nog ruimtelijker. En dat is precies wat het huisje nog nodig had natuurlijk, een zo ruimtelijk mogelijk ogende plek en daarom hebben we zoveel mogelijk getracht het niet op te delen in verschillende ruimtes maar er een ruimte van te maken, een overkoepelend geheel. We zitten bovendien vaak genoeg in de tuin!